کُشی من ءَ تئی قول پرٛوش ئے آدینکاں
چوں کناں دلوں آدینکیں من تئی گیرینکاں
او ہتّلی تو جہانانی جلوہ ءِ بندئے
ترا کہ سازیتہ ربّ ءَ پہ رنگ ءِ دستینکاں
من قولی باں پہ مرید ءَ کہ حانلے ماہیں
شپے ءَ شش پڑ ءَ دیتہ گڈیتہ شینکاں
ہزار ماسگاں بنداں ءُ رہسراں ننداں
نئیتیں بانک ءِ محفل نہ گوانک باہینکاں
کئیتیں پہ من ءَ تیتانلی کہ غم جتیں صدوئے
بہ دات خاطر ءَ کیاّ ءِ دامن ءَ چینکاں
کریمؔ زاناں دل آرام انت دلبروکیں کاڑ
بلئے بچار وتی حبرّاں کہ چوں چت ءُ چینکاں