ڈاکٹر حنیف شریفءِ گِدار افسانہءِ چاپ بوئگءَ پیسر ہم سک توصیف بوتگ اَت ءُ چاپ بوئگءَ رَند ہم باز ستا بوئگ ءَ اِنت۔ منا مہروانےءَ ندٛر کتگ اَت۔ گُڑا من 5 ءُ 6 روچءَ وتی ’’روٹین‘‘ جوڑ کت ءُ ونت ۔
وانگءَ پَد من حَیران بوتاں کہ اے گِدار ءِ باز ستا بوتگ، دمان دمانءَ دومی ایڈیشن ہم چاپ بوتگ بَلئے حُدا زانت کہ منا اے گِدار چوش دوست نہ بوت یا من اے گِدار چوش نہ دیست کہ اِینچو اے گِدار ءِ ستا بوتگ اَت۔ منا سنگتے گُوٛشگ ءَ ات کہ یکروچے یکےءَ (سوشل میڈیا ءَ ) داتگ کہ بایدیں اے گِدارءَ نوبل انعام بِہ رسیت۔ من وا حَیران بوتاں کہ مئے مردماں زاناں ’کامیو‘ ءِ ’اجنبی‘ یا اے دگہ نوبل انعام گپتگیں گِدار نہ ونتگ اَنت، بَلئے گوں اے گپءَ من بژنیگ ہم بوتاں ءُ دلءَ جیڑ اِت کہ درٛیگتیں مئے بلوچیں نبشتہ کارانی مواد ہم میاں استمانی دنیاءَ مہلوکءَ سَر بِہ بوتین اںت ءُ آ وانوکاں ہم اِشانی سرا وتی حیال ، دوستی ءُ نا دوستی درشان کُتیں۔
منا ڈاکٹر حنیفءِ گِدار دوست نہ بوت، بگندئے منی وانگءِ شہار چو آ دگہ سنگتاں نِزور تر اَت کہ من آ کیفءَ نہ دیست آ دگہ سنگتاں دیستگ ءُ ستا کُتگ اَت۔
اے گِدار ءِ تہا من باز جاہءَ سما کُتگ کہ حنیف یکیں گپ ءَ بس اے تل ءُ آ تل کنگءَ اِنت ءُ بار بار ریِپیٹ Repeat کنَگ ءَ اِنت ءُ اے جیڑہ حنیفءِ گدار ’’چگرد پُل اِنت ‘‘ ءِ تہا ہم ہست اِنت۔ من یک رندے بلوچی نبشتہ کارےءَ را ہمے بابتءَ جُست کُت کہ “تئی دل ءَ ’چگرد پُل اِنت‘ ءِ تہا حنیف رپیٹیشنءِ شکار نہ اِنت؟ تَہ آئیءَ ہو کُت ءُ منی بار سُبک تِر کُت۔
دومی ایش اَت کہ حنیف اے گِدار ءِ تہا باز جاہءَ گیشّینگءَ نہ اَت کہ کجام لوکیشنءَ یا کجام جاہ ءَ گپ بوئگ ءَ اِنت، بس گپ بوئگ ءُ روان اِنت بَلئے وانوک اَڑگءَ اِنت کہ کارست کجا اِنت کہ اے ساہتءَ آئیءِ گپ بوئگ ءَ اِنت۔ نہ زاناں چو وت بوتگ یا آئیءَ زور کُتگ کہ وانوک بِہ اڑیت، بَلئے جوانیں چیزے نہ اِنت۔
سیمی منا اے گُمان بوتگ اَت اے گِدار حنیف ءَ زور درٛاج کُتگ بَلئے بُندرءَ اِینچودرٛاجیں گِدارے نہ اِنت۔
چارمی گپ گِدار ءِ نام اِنت کہ من ہما وہدءَ اے چاپ نہ بوتگ ہم ایشیءِ نامءِ سرا ڈاکٹر صاحبءِ کِرّا چہ سنگت شوہاز شمسءِ انسٹاگرام آئی ڈیءَ وتی زہرشانی ریکارڈ کنائینتگ ءُ من ڈاکٹرءَ را ہمے گوٛشتگ اَت کہ چہ اے نام ءَ غلامیءِ اثر ظاہر بنت کہ ما ہرچی بِہ بئیِں بَلئے اردو ءِ غُلامیں ءُنفسیاتی حسابءَ آئی ءِ اثر مئے سرا ہست انت، چیا کہ ڈاکٹرءَ وت گوٛشتگ اَت کہ من بِہہ نہ گوٛشتگ آزمانکے واناں یا نبشتہ کناں من مُدام گوٛشتگ افسانہے واناں یا نبشتہ کناں۔ چیاکہ اے سرجمیں افسانہءِ تہا جنکءِ نام پَری اِنت بس گُڈ سرا لہتے جاہءَ افسانہءَ کاریت کہ آئیءَ پیسرا جیڑیتگ کہ منا ہر وڑا اے گِدار ءِ نام افسانہ کنگی اِنت دانکہ یک نوکیں نامے بِہ بیت ءُ مارکیٹءَ جاگہ بہ کنت۔
پنچمی گپ ایش اِنت کہ اے گِدار اے واستہ وانگ بوئگ ءَ اِنت یا من اے واستہ ونتگ ءُ سرجم کُتگ کہ حنیفءِ بیان کنَگءِ زبان سک وشّ اِنت ءُ ہمے یکیں کار اِنت کہ حنیفءَ را ڈاکٹر حنیف شریفءِ نامءَ نامدار کتگ ئِے۔