من وتی واب دیدگاں کُشتگ
ہئو پمیشکہ
داں من مباں آگہ
اے زمانگ چو نہ ریچیت واب
ہئو منی آگہی زمانداریں
کُل جہانءِ اے وابیں چمانی
واب گنجے پہ عالمءَ کُلیں
پہ من بے وابی نان ءِ بو ءَ کنت
گژن منی چماں آگہی لوٹیت
واب منی لوگءِ روزیءَ بند کنت
شپ بگند ئے پہ عالمءَ قہرے
پہ من مِہرانی بہرءُ بانگ ءَ کئیت